Beati Agostinjani

Twieled  ġo Furci (Abruzzo) fl-1246 minn ġenituri sinjuri li ma setgħux ikollhom tfal. Skond it-tradizzjoni li fuqha għandna l-istorja ta’ ħajtu huma ġabuh bl-interċessjoni ta’ San Mikiel Arkanġlu meta marru pellegrinaġġ fis-santwarju tiegħu ħdejn il-Gargano. Fil-magħmudija tawh l-isem ta; Anġlu li hu żamm ukoll meta daħal reliġjuż. Il-ġenituri tawh edukazzjoni eżemplari u wara ġie fdat f’idejn zijuh min-naħa t’ommu li kien abbati Benedittin ta’ Cornaclano ħdejn Furci, u miegħu mexa […]

Fis-snin tletin tas-seklu XX, il-Knisja fi Spanja għaddiet minn martirju kbir, hekk kif l-awtoritajiet ċivili bdew persekuzzjoni sistematika li ġebbdet għal madwar tliet snin u li fiha mietu numru kbir ta’ insara: lajċi, reliġjużi, saċerdoti u isqfijiet. L-aħwa tal-Familja Agostinjana, f’din is-sitwazzjoni mwiegħra, wkoll taw xhieda qawwija tal-fidi tagħhom quddiem din il-persekuzzjoni ħarxa, magħmula minn ħuthom Spanjoli. Fit-22 ta’ Settembru l-kalendarju liturġiku Agostinjan ifakkar lill-Beata Ġużeppa Masiá. Twieldet fl-10 ta’

Il-persekuzzjonijiet mhux biss joħolqu l-martri iżda kemm-il darba jagħmlu wkoll “suldati ta’ Kristu”. Hekk kien Tumas Jihyoe, Agostinjan Ġappuniż, li kien suldat bl-isem ta’ nisrani waqt il-persekuzzjoni kontra l-insara fis-seklu XVII. Għal ħames snin lagħab bis-suldati ta’ l-imperatur li kien qed ifittxuh biex jaqbduh għax kien saċerdot kattoliku. Twieled f’Omura viċin Nagasaki għal ħabta tal-1600. Il-ġenituri tiegħu, għalliema tar-reliġjon, mietu t-tnejn martri għall-fidi tagħhom. Minn meta kien għadu żgħir hu

Twieled f’Buenavista de Valdavia (Palencia – Spanja) minn familja ta’ bdiewa. Meta kellu tmintax-il sena daħal fil-kunvent ta’ Valladolid, fejn fl-1897 ħa l-ewwel voti, wara mar fil-kunvent ta’ La Vid (Burgos) fejn kompla l-istudji u ġie ordnat saċerdot fl-1904. Kien għalliem u f’idejh kellu l-formazzjoni ta’ l-istess djar li fihom hu stess ħa l-formazzjoni tiegħu. Fl-1922 ġie magħżul pirjol ta’ Valladolid u fl-1932 sar provinċjal. Hekk huwa għamel vista ta’

Il-ħajja ta’ Ġwanni Bono nafuha minn żewġ għejun prinċipali, il-bijografija li kiteb S. Antonino ta’ Firenze lejn nofs is-seklu XV, kif ukoll il-proċess tal-beatifikazzjoni (seklu XIII) fejn permezz ta’ numru kbir ta’ xhieda, nafu diversi dettalji dwar il-ħajja u l-ispiritwalità evanġelika li biha għex dan l-eremit tas-seklu XIII. Twieled fl-1168 f’Mantova, u ta’ tfajjel kien diġà orfni minn missieru. Sabiex jaqla’ l-għajxien, fi spirtu avventuruż, beda jdur mal-Italja kollha bħala

Fil-bidu tas-seklu XVII faqqgħet fil-Ġappun waħda mill-persekuzzjonijiet l-iżjed qliel u mdemmija tal-knisja. Kienu kbar il-martirji li ħadu membri tal-Ordni Agostinjan għall-Vanġelu. Agostinjani mill-Ġappun, minn Spanja, mill-Portugal u mill-Messiku, rġiel u nisa, terzjarji, Ċinturati u fidili bil-mewt tagħhom taw eżempju ta’ għaqda u l-universalità ta’ l-Ordni. Hawn taħt insibu lista kronoloġika u dawk li huma mniżżla b’tipi grassi diġà ġew iddikjarati qaddisin mill-Knisja. 1610: Patri Ġwann Damarin u Patri Franġisk de

L-Eremitaġġ ta’ Lecceto, qrib il-belt ta’ Siena, sa mit-twaqqif tiegħu fis-seklu XII kien bejta għammilha ta’ qdusija agostinjana. Bħala eżempju rappreżentattiv tal-hekk imsejħa “beati leccetani”, fil-kalendarju liturġiku agostinjani issir it-tifkira tal-Beatu Antonju Patrizi. Huwa persunaġġ li mhux faċli jitqiegħed b’eżattezza fi kwadru storiku, dan għaliex ftit hemm dokumentazzjoni ċerta dwar ħajtu. Kitbiet dwar ħajtu saru fis-sekli XV u XVI, u fihom wieħed isib qafas pjuttost aġjografiku iktar milli storiku. Madanakollu

F’Rieti kien hemm ġuvni reliġjuż li kien jismu Ġwanni. Kien sempliċi, umli, dejjem ferħan, u kien bħall-patrijiet l-oħra f’kollox, sew jekk hu ikel jew xorb, iżda kellu karattru partikulari. Kien iħobb ħafna l-patrijiet, kien jgħix magħhom b’dik il-karità li la bil-kliem u lanqas bl-għemil qatt ma mar kontra r-regoli ta’ l-imħabba tal-proxxmu. Kien jittratta ‘l kulħadd b’imħabba, fuq kollox lill-morda u lill barranin, kien jaħslilhom saqajhom u jlibisshom , kien

Twieled fis-17 ta’ Jannar 1355 minn Simpliciano Migliorati li kien bidwi. Il-qdusija ta’ San Nikola minn Tolentinu li miet fl-1305 wasslitu biex jidħol ma’ l-Agostinjani ta’ pajjiżu fejn sar saċerdot. Għex għal tnax-il sena fil-kunvent ta’ Tolentinu, u kien għal xi żmien f’Bari, minn fejn fil-bidu tas-seklu XV mar lura Amandola (Ascoli Piceno). Hawnhekk sar superjur tal-kunvent li huwa kabbar u beda jibni knisja ġdida. Iżda ma komplihiex għax miet

Fl-1451 Kerubinu twieled mill-familja nobbli Testa f’Avigliana (Turin). Mill-ewwel intefa’ għall-ħajja reliġjuża u ngħaqad ma’ l-Eremiti ta’ Santu Wistin fil-kunvent tal-post imwaqqaf mill-beatu Adrijanu Berzetta minn Buronzo. Hawnhekk għex ħajja mingħajr frugħat f’mortifikazzjonijiet u qdusija, dejjem lest biex jobdi u jgħin. Kien magħruf għas-safa tiegħu u għad-devozzjoni kbira li kellu għall-Passjoni ta’ Kristu. Ta’ sikwit kien jgħaddi l-ġurnata f’biki u kontemplazzjoni lejn Ġesù Msallab. Kerubinu miet meta kellu tmienja u